در دو دهه اخیر رویکردهای نوینی در درمان کودکان فلج مغزی مطرح و مورد استفاده قرار گرفته اند. یکی از این رویکردها، رویکرد لباس فضایی و درمانهای مرتبط با آن می باشد. تفکر استفاده از لباس فضایی به اواخر دهه 1960 بر می گردد که این لباس جهت حفظ تناسب عضلانی بدن فضانوردان پس از تجربه بی وزنی در فضا، در کشور روسیه مورد استفاده قرار گرفت. کاربرد درمانی لباس فضایی در سال 1991 توسط ولادیمیر تیچینا صورت گرفت و در سال 1997 توسط مسینووا برای درمان کودکان فلج مغزی به کار برده شد. این درمان مبتنی بر 3 اصل می باشد :
- افزایش حس عمقی، بهبود راستای بدن و اعمال مقاومت
- مشارکت حرکتی فعال بیمار
- فشردگی و پیوستگی جلسات درمانی
این روش به نام « اصلاح فعال حس عمقی » نیز نامید می شود که الگوهای غیرطبیعی را کاهش داده و الگوهای عضلانی طبیعی را بهبود می بخشد. این لباس در 5 اندازه وجود دارد که شامل جلیقه، شورت، یک جفت زانوبند و یک جفت کفش مخصوص است که این اجزا توسط یکسری کش و قلابهای خاص به هم متصل می شوند.
رویکرد لباس فضایی، رویکردی مؤثر در درمان کودکان فلج مغزی می باشد و اثر درمانی آن حتی با قطع درمان نیز از بین نمی رود و این نتیجه به علت استفاده از تمرینات و فعالیتهای هدفمند و با جلب مشارکت فعال بیمار، در قالب لباس فضایی می باشد. از آنجا که این لباس هیچ محدودیت عملکردی را برای فرد ایجاد نمی کند، کودک می تواند تنوعی از الگوهای حرکتی طبیعی را بدون مزاحمت الگوهای حرکتی غیر طبیعی تجربه کند. در این رویکرد علاوه بر پوشیدن لباس فضایی، به تمرینات آماده سازی از جمله ماساژ کل بدن، تمرینات کششی، تمرینات قدرتی و هماهنگی نیز نیاز می باشد.
این رویكرد در سرتاسر كشور روسیه بعنوان یك رویكرد بومی استفاده می شود و كلینیك های مختلفی در كشورهایی مانند كانادا ،فرانسه، آلمان، استرالیا، پرتغال، سوئیس، دانمارک و... لباس فضایی را بعنوان یك روش درمانی مورد استفاده قرار می دهند. مؤسسه توانبخشی ولیعصر (عج) نیز کارشناسانی را جهت آموزش این رویکرد به روسیه اعزام نموده است و پس از اخذ امتیاز استفاده از این رویکرد، لباس فضایی از سال 1385 در مرکز جامع توانبخشی امید عصر به کودکان فلج مغزی ارائه می شود.
|