جشنواره « پرواز بادبادکها » توسط کودکان کم توان ذهنی و جسمی با مشارکت خانواده آنها، به مناسبت روز 

جهانی معلولین ، سه شنبه مورخ 11/9/1393 در محوطه آمفی تئاتر دریاچه خلیج فارس توسط مؤسسه

توانبخشیولیعصر (عج) برگزار شد.

• گزارش برنامه :

خورشید در پشت کوهها مخفی شده بود و هوا سرد بود. بچه ها یکی یکی به همراه والدین و مربیانش سوار بر کالسکه یا واکر، دست در دست پدر و مادرشان یا درآغوش آنها به محوطه دریاچه می رسیدند. حضور گرم بچه ها، لبخندهای مهربانشان، صدای پرندگان مهاجر و زیبایی فضای دریاچه، کم کم سرما را به دست فراموشی می سپرد...

تلاوت قرآن و اجرای سرود جمهوری اسلامی توسط مددجویان مرکز ارمغان عصر، فضای معنوی خاصی به مراسم بخشید.

 پس از سخنرانی قائم مقام محترم مؤسسه ، نوبت به اجرای گروه تئاتر مرکز ارمغان عصر رسید. اجرای جدی، با احساس و قابل تحسین مددجویان،  حضار را به وجد آورده بود. به گفته مربی تئاتر مرکز ارمغان عصر، این نمایش در پی القای این مفهوم بود که درست است هر کدام از مددجویان آرزوهایی دارند و شاید بخواهند در کسوت شغلها یا افراد خاص در بیایند اما در واقع به این نتیجه خواهند رسید که باید خودشان باشند و با تلاش و همیاری بتوانند از توانمندیهایشان بهره ببرند.

•   با دلت به سوی جاده موفقیت حرکت کن ...

متنی مربوط به این روز توسط مادر یکی از مددجویان به زیبایی و در کمال احساس، قرائت شد. بخشهایی از این متن را با هم مرور می کنیم :

فرزندم، به خودت بيانديش!       آري به خودت . . .     كه خلقتِ بي نظيري هستي     از دست خالق توانگر     آنقدر توانايي داري   كه مختصر ناتواني جسمي     نمي تواند مانع پيشرفت و تكامل روحت شود      به خودت بنگر      به دنيا بنگر       تو هيچ چيز كم نداري . . .   زيرا خدا هست ؛    عشق هست ؛    اراده اي قوي داري ؛    و توانمندي ؛  اگر پاهايت توان دويدن ندارند   با دلت ؛ دويدن را آغاز كن    با دلت ؛ به سوي جاده موفقيت حركت كن  اگر دستهايت ياري نمي كنند

با عشق ؛ جاي خالي دستها را پُركن  و همچون بالهاي يك پرنده   به اوج آسمانِ خودباوري پَر بكش

زيرا با بال شكسته پَركشيدن هُنر است    اين را همه پرندگان مي دانند    اگر چشم هايت ؛    قدرتِ نگريستن ندارند ؛

با چشم دلت ببين ؛   با عشق ببين ؛    اگر گوشهايت ،    آواز پرندگان را نمي شنوند ؛    و كلامي بر زبانت جاري نمي شود ؛

ملودي تمام آوازها را ، در بيكرانِ قلب مهربانت تداعي كن ؛ و صداي امواج آرام دريا را ؛ در لابه لاي كتابچه ي زندگي حس كن ؛  

مي دانم كه واژه هاي :   می خواهم . . .      مي توانم . . .    اُميدوارم . . .   و تمامي واژه هاي سرشار از زندگي

بر تك تك روزنه هاي دلِ آسمانيت حك شده  تو دلي داري ؛    به وسعت دريا ،    به اندازه آسمان ،    به بُلنداي كهكشان!

تو قسمتي از روح خدائي ؛    تو بنده خدايي ؛    پس همه چيز داري . . .   حمايت هاي خانواده ،  برگ سبزي ست از عشق ؛

محبت دوستانت ،   زيباترين مشوّق از وفاداري ؛    و اراده ي قوي تو ،  محكم ترين عامل براي رسيدن ؛

بيا با مشكلات مُدارا كنيم ؛     سخت است ، تحمّل كنيم ؛   خسته مي شويم ، لبخند بزنيم ؛    همه ما . . .

 بنده اي هستيم از بندگان خدا ؛   پس بيا عاشق زندگي باشيم ؛  بيا با ياري يكديگر،    و همفكري مسئولين ،

موانع را از سر راه برداريم ؛    و بالاخره . . .   بيا كبوتر دلهايمان را پرواز دهيم ؛    و براي سربلندي تمامي انسانها دعا كنيم......

در پایان مراسم از ابوالفضل حسین قربان مددجوی مرکز ارمغان عصر که در مسابقات المپیک ویژه در رشته دو و میدانی مقام اول را کسب کرده بود تقدیر شد و خانواده ها به بخش پرواز بادبادکها راهنمایی شدند ...

• لبخندشان را به پرواز درآورده اند ...
  

جاذبه و معاني بلند پرواز يک بادبادک به گونه اي است که هر بيننده اي را به سر شو ق  مي آورد و ديگران را نيز از وجود آن آگاه    مي سازد ... اما اینبار صحنه ای متفاوت از این پرواز را نظاره گر بودیم. کودکاني هدايتگر اين پرواز بودند که با وجود تفاوتهاي ذهني يا جسمي، توانستند معاني بلند عشق، محبت، حرکت، تلاش،اميد، نشاط، حضور و در يک کلمه «زندگي» را با به پرواز درآوردن بادبادکها به تصوير بکشند...

وقتی یک بادبادکی در آسمان به پرواز در می آید همه سعی می کنند آن را با دست به یکدیگر نشان دهند اما این بار بر خلاف دفعات قبل، همه هدایتگران این بادبادکها را با نگاهی تحسین برانگیز به یکدگیر نشان می دادند.  هدایتگرانی که توانستند قصیده بلند توانایی را برای چشمهایی که ناتوان  می بینندشان، با قافیه خوش وزن شعر پویش و امید، دکلمه کنند. گویا نور خدا در دستانشان جاری بود و با لبخندی که به همراه بادبادکشان به آسمان فرستاده بودند، دالانهایی پر از نور امید را می شکافتند...

لحظه هایی در زندگی وجود دارد که دیگر تکرار نمی شوند. مثل لحظه ای که یک مادر نخ بادبادک را به دست فرزندش که روی کالسکه نشسته است می دهد و هر دو با چشمانی سرشار از نور امید پرواز آن بادبادک در آسمان را به نظاره می نشینند. این دیگر تنها یک بادبادک نیست، بلکه سفیری است حامل این پیام؛  که نگاه کنید : فرزند من نیز علی رغم هر تفاوتی که دارد، می تواند همانند یک کودک عادی به پارک بیاید، زیبایی پرواز یک بادبادک در آسمان را حس کند، از دیدن پرندگان مهاجر به وجد بیاید و زندگی را با همه زیباییهایش نفس بکشد، تنها کافی است به کمک او شتافت و او را باور داشت . بیایید نگاهمان را به این فرشتگان زمینی تغییر دهیم ...

* بازتاب رسانه ای :

هر طرح و برنامه ای که برای اولین بار اجرا شود، بی شک مورد توجه رسانه ها قرار خواهد گرفت. حال اگر این برنامه مقارن با مناسبتی خاص باشد، ارزش خبری آن برای رسانه ها دو چندان خواهد شد. طرحها و برنامه های مؤسسه توانبخشی ولیعصر (عج) با توجه به اثربخشی و منحصر به فرد بودن آنها به نوبه خود، بسیار مورد توجه روزنامه ها، خبرگزاریها و رسانه های صوتی و تصویری قرار گرفته است.

این برنامه نیز به دلیل ایده نو و جذاب آن مورد توجه برخی رسانه ها قرار گرفت. لذا گزارشگرانی از شبکه « خبر » سیما ( برنامه صبح با خبر )  و شبکه« تهران » سیما  ( برنامه در شهر) به تهیه گزارش از این مراسم پرداختند و اخبار مربوط به آن در شبکه های رادیویی « تهران »، « جوان » و  «سلامت» پخش و همچنین خبرگزاریهای  تسنیم، افکارنیوز، کتابک ( سایت مرجع کودکان ایران)، شبکه تصویر و سایت اجتماعی فرارو این برنامه را پوشش دادند.

مؤسسه توانبخشی ولیعصر (عج) امیدوار است با اجرای این برنامه ها علاوه بر ایجاد زمینه ای برای حضور اجتماعی این فرشتگان زمینی، بتواند نگاه کلیشه ای جامعه به این عزیزان را تغییر دهد...